Bella Italia
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
10 Juli 2015 | Italië, Albenga
Na twee super leuke weekjes thuis in Bladel te zijn geweest, begon het nieuwe avontuur. 3 maandjes werken op camping Bella Vista in Italië!
Ondertussen zit een maand er al weer op. Zo druk geweest dat ik nu pas mijn eerste verslagje aan het schrijven ben.
Natuurlijk kon de reis er naartoe, mij kennende, niet zo soepel gaan. Het bleek dat ik 20 ipv 30 bagage mee mocht nemen. Dus op het vliegveld mijn koffer nog moeten uitpakken, nog snel wat spullen met spap en smam mee terug geven. Ondertussen had ik nog maar even voordat ik in kon stappen en moest de duane nog door. Na wat stressen was ik dan toch nog optijd in het vliegtuig.
Eenmaal aangekomen in Nice, moest ik nog met de bus en trein naar Albenga, de plaats waar ik nu werk. Blijkt het dat de trein vertraging had en de Italianen echt gewoon geen Engels kunnen. Aan 3 Italianen gevraagd of ik nou echt in Albenga was want op het treinstation zag ik nergens "Albenga" staan. Hun reactie op mijn vraag was allemaal "Si, Albenga si". Tja weet ik veel. Dus ik stap uit. Blijkt het al snel dat ik in Imperia sta, een plaatsje tussen Nice en Albenga in. En ik was weer eens niet goed voorbereid. Kon niet bellen, smsen of internet gebruiken in het buitenland want mijn beltegoed was op. Gelukkig kwam ik daar op het station een (stereotype) Italiaanse jongen tegen die wel een klein beetje Engels kon. Dus met handen en voeten proberen uit te leggen dat ik naar Albenga wou. Ik kreeg toen zijn gsm om de eigenaren van de camping te bellen dat ik toch nog niet in Albenga was (waar ze me al stonden op te wachten), hij kocht een nieuw kaartje voor me (laatste trein die reed.. oefff geluk gehad!), tilde en rolde mijn koffers overal voor me naartoe, wachtte bij de trein met me tot in instapte en wou me zelfs nog 20 euro meegeven voor-het-geval-dat haha. Eenmaal in Albenga aangekomen, veel later dan gepland, ging ik naar de camping en stuurde die Italiaan de eigenaar die ik met zijn gsm heb gebeld, nog een berichtje of ik wel goed was aangekomen en dat hij hoopte me nog een keer wou zien. Haha typisch. Toen ik op de camping aan kwam, waren er al 3 andere collega's Jesper, Kelly en Laura.
Achter de camping staan 5 caravannetjes waarvan 1 mijn onderkomen is voor dit seizoen. 4 andere collega's zitten in de andere caravans en 2 collega's slapen in een grote bungalow tent. De camping telt iets van 60-70 plaatsen en heeft een groot zwembad en een kinderbadje. De kust is op nog geen 10 min fiets afstand. Ofja, als je op de fiets gaat hoef je niet te fietsen als je naar het strand gaat, alleen af en toe een keer op de rem te trappen. Berg op is een ander verhaal. pff!
Om de week hebben we een Italiaanse avond op de camping. Dat houdt in dat we met de campingasten buiten aan grote tafels gaan eten. +/- 10 kleine, typische Italiaanse gerechtjes maken en uitserveren. De andere woensdagen gaan we met de campinggasten ergens uiteten. Een keer ben ik hierbij meegeweest. We gingen ergens bovenop een berg in een klein, uitgestorven dorpje eten. Wat was dat mooooi! Het was een heel klein dorpje, huisjes zijn op elkaar, tegen/op de berg aangemaakt. Al heel oud, veel kapotte ramen en misschien nog 1/4e van de huisjes was nog bewoond. Echt een sprookjesdorpje. Toen we terug naar de camping reden, van de berg af, was het pikke donker en zag je overal vuurvliegjes. Het moest me denken aan de droomvlucht maar dan in real life. Prachtig was dat!
De week erna zijn we nog met z'n alle, plus eigenaren, naar de naar Sagra geweest, een soort van zomerfeesten. Echt ge-ni-aal! We kwamen daar aan, Laura bestelde een rosé en ik een rood wijntje. Kregen we toch 2 flessen wijn! Hahaha. Ze doen daar niet aan glaasjes, nee gewoon meteen een hele fles (voor 5 euro). Na 3 flessen, kun je je waarschijnlijk wel bedenken, dat was een geniale, iets te zatte avond. De details zal ik jullie bespraren. 2 dagen later gingen we in ieder geval weer terug om in te drinken voor het stappen. Toen was het een dansavond en heb ik traditioneel met de Italianen gedanst. Ofja poging-tot gedaan want echt communiseren gaat niet als zij geen Engels kunnen en ik geen Italiaans (ben aan het leren hoor). Maar ach, dat is alleen maar lachen.
Vorige week ben ik samen met Laura een dag rond gaan rijden, de bergen, kleine dorpjes in. Weer iets leuks, moois en spannend want mevrouw heeft een 2 cilinder auto. Wat dus in de bergen betekent dat als je stil staat op een berg dat je moeilijk vooruit komt en eerder achteruit gaat haha! Een keer hadden we zelfs dat we met de auto helemaal boven op een berg stonden, met de neus naar een ravijn, we wilde achteruit rijden maar dat lukte allemaal maar niet, iedere keer als we probeerde achteruit te gaan, ging de auto iets naar voren. (we stonden nog wel zeker 5 meter voor het ravijn maar ik vond het echt niet chill).
En tja, even denken hoor. Dit waren denk ik wel de meest boeiende dingen. Als ik door blijf schrijven van wat ik allemaal heb gedaan, ben ik morgenvroeg nog bezig.
Ik vermaak me hier in ieder geval prima!
Twee weken geleden is er een nieuw meisje bij gekomen, Tessa en Kelly is een paar dagen later weer vertrokken. Deze week zijn er 3 jongens bij gekomen dus we zijn nu met 3 meiden en 4 jongens als personeel. Kei gezellig dus.
Op het begin heb ik met onze (weer typische) Italiaanse badmeester afgesproken dat als hij beter Engels kan dan ik Italiaans na 3 maanden, hij een pizza van mij krijgt. En als ik beter Italiaans kan dan hij Engels, ik er een van hem krijg. Dus vandaar, ik ben hard aan het oefenen!
Ciao! xxx
Ondertussen zit een maand er al weer op. Zo druk geweest dat ik nu pas mijn eerste verslagje aan het schrijven ben.
Natuurlijk kon de reis er naartoe, mij kennende, niet zo soepel gaan. Het bleek dat ik 20 ipv 30 bagage mee mocht nemen. Dus op het vliegveld mijn koffer nog moeten uitpakken, nog snel wat spullen met spap en smam mee terug geven. Ondertussen had ik nog maar even voordat ik in kon stappen en moest de duane nog door. Na wat stressen was ik dan toch nog optijd in het vliegtuig.
Eenmaal aangekomen in Nice, moest ik nog met de bus en trein naar Albenga, de plaats waar ik nu werk. Blijkt het dat de trein vertraging had en de Italianen echt gewoon geen Engels kunnen. Aan 3 Italianen gevraagd of ik nou echt in Albenga was want op het treinstation zag ik nergens "Albenga" staan. Hun reactie op mijn vraag was allemaal "Si, Albenga si". Tja weet ik veel. Dus ik stap uit. Blijkt het al snel dat ik in Imperia sta, een plaatsje tussen Nice en Albenga in. En ik was weer eens niet goed voorbereid. Kon niet bellen, smsen of internet gebruiken in het buitenland want mijn beltegoed was op. Gelukkig kwam ik daar op het station een (stereotype) Italiaanse jongen tegen die wel een klein beetje Engels kon. Dus met handen en voeten proberen uit te leggen dat ik naar Albenga wou. Ik kreeg toen zijn gsm om de eigenaren van de camping te bellen dat ik toch nog niet in Albenga was (waar ze me al stonden op te wachten), hij kocht een nieuw kaartje voor me (laatste trein die reed.. oefff geluk gehad!), tilde en rolde mijn koffers overal voor me naartoe, wachtte bij de trein met me tot in instapte en wou me zelfs nog 20 euro meegeven voor-het-geval-dat haha. Eenmaal in Albenga aangekomen, veel later dan gepland, ging ik naar de camping en stuurde die Italiaan de eigenaar die ik met zijn gsm heb gebeld, nog een berichtje of ik wel goed was aangekomen en dat hij hoopte me nog een keer wou zien. Haha typisch. Toen ik op de camping aan kwam, waren er al 3 andere collega's Jesper, Kelly en Laura.
Achter de camping staan 5 caravannetjes waarvan 1 mijn onderkomen is voor dit seizoen. 4 andere collega's zitten in de andere caravans en 2 collega's slapen in een grote bungalow tent. De camping telt iets van 60-70 plaatsen en heeft een groot zwembad en een kinderbadje. De kust is op nog geen 10 min fiets afstand. Ofja, als je op de fiets gaat hoef je niet te fietsen als je naar het strand gaat, alleen af en toe een keer op de rem te trappen. Berg op is een ander verhaal. pff!
Om de week hebben we een Italiaanse avond op de camping. Dat houdt in dat we met de campingasten buiten aan grote tafels gaan eten. +/- 10 kleine, typische Italiaanse gerechtjes maken en uitserveren. De andere woensdagen gaan we met de campinggasten ergens uiteten. Een keer ben ik hierbij meegeweest. We gingen ergens bovenop een berg in een klein, uitgestorven dorpje eten. Wat was dat mooooi! Het was een heel klein dorpje, huisjes zijn op elkaar, tegen/op de berg aangemaakt. Al heel oud, veel kapotte ramen en misschien nog 1/4e van de huisjes was nog bewoond. Echt een sprookjesdorpje. Toen we terug naar de camping reden, van de berg af, was het pikke donker en zag je overal vuurvliegjes. Het moest me denken aan de droomvlucht maar dan in real life. Prachtig was dat!
De week erna zijn we nog met z'n alle, plus eigenaren, naar de naar Sagra geweest, een soort van zomerfeesten. Echt ge-ni-aal! We kwamen daar aan, Laura bestelde een rosé en ik een rood wijntje. Kregen we toch 2 flessen wijn! Hahaha. Ze doen daar niet aan glaasjes, nee gewoon meteen een hele fles (voor 5 euro). Na 3 flessen, kun je je waarschijnlijk wel bedenken, dat was een geniale, iets te zatte avond. De details zal ik jullie bespraren. 2 dagen later gingen we in ieder geval weer terug om in te drinken voor het stappen. Toen was het een dansavond en heb ik traditioneel met de Italianen gedanst. Ofja poging-tot gedaan want echt communiseren gaat niet als zij geen Engels kunnen en ik geen Italiaans (ben aan het leren hoor). Maar ach, dat is alleen maar lachen.
Vorige week ben ik samen met Laura een dag rond gaan rijden, de bergen, kleine dorpjes in. Weer iets leuks, moois en spannend want mevrouw heeft een 2 cilinder auto. Wat dus in de bergen betekent dat als je stil staat op een berg dat je moeilijk vooruit komt en eerder achteruit gaat haha! Een keer hadden we zelfs dat we met de auto helemaal boven op een berg stonden, met de neus naar een ravijn, we wilde achteruit rijden maar dat lukte allemaal maar niet, iedere keer als we probeerde achteruit te gaan, ging de auto iets naar voren. (we stonden nog wel zeker 5 meter voor het ravijn maar ik vond het echt niet chill).
En tja, even denken hoor. Dit waren denk ik wel de meest boeiende dingen. Als ik door blijf schrijven van wat ik allemaal heb gedaan, ben ik morgenvroeg nog bezig.
Ik vermaak me hier in ieder geval prima!
Twee weken geleden is er een nieuw meisje bij gekomen, Tessa en Kelly is een paar dagen later weer vertrokken. Deze week zijn er 3 jongens bij gekomen dus we zijn nu met 3 meiden en 4 jongens als personeel. Kei gezellig dus.
Op het begin heb ik met onze (weer typische) Italiaanse badmeester afgesproken dat als hij beter Engels kan dan ik Italiaans na 3 maanden, hij een pizza van mij krijgt. En als ik beter Italiaans kan dan hij Engels, ik er een van hem krijg. Dus vandaar, ik ben hard aan het oefenen!
Ciao! xxx
-
11 Juli 2015 - 08:02
Ingrid Van Haren :
Heerlijk om jouw verhalen te lezen Hopelijk heb je binnenkort weer tijd en inspiratie om een vervolg te schrijven -
11 Juli 2015 - 08:10
A3:
Hoi Karlijn
Heerlijke tijd heb je daar, lachen om je verhaal. Zie t helemaal voor me hahahaha.....
Over een tijdje spreek je Italiaans alsof t nix is, t beste leer je dat met een wijntje erbij -
11 Juli 2015 - 11:42
Je Pa:
Weer een geweldig mooi verhaal Karlijn.
Je geniet weer enorm daar in Italië, lees ik
veel plezier daar en tot september
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
